Öfke ve nefret, farklılıkları ve benzerlikleri olan iç içe geçmiş iki duygudur. Bu iki duygu hem güçlü hem de karmaşıktır. Öfke bir tepki olarak ortaya çıkan evrensel bir duygudur. Hafiften yoğuna kadar değişen bir hatta ilerleyen öfke son derece doğal ve tüm duygular gibi geçici bir duygudur. Nefret ise öfke sınırlarının ötesine geçen, yöneldiği kişiye karşı ciddi bir tiksinti, düşmanlık ve önyargılar uyandıran çok daha tehlikeli boyutta seyreden bir duygudur. Daha düşmanca ve saldırganca içeriğe sahip olan nefret, yöneldiği kişiye zarar verme düşüncelerini ve/veya davranışlarını da içerir.
Eğer duygularımızı sağlıklı ve yapıcı bir şekilde yönlendirebilirsek ilişkilerimiz de bundan nasibini alacaktır. Dolayısıyla öfke ve nefret arasındaki farkları bilmek bu açıdan çok önemlidir. Öfke ve nefret arasındaki farkları bilirsek duygularımızın geçici bir öfke mi yoksa yıkıcı bir nefretten mi kaynaklandığını daha iyi anlayabiliriz.
Öfke belirli bir durum karşısında verdiğimiz normal bir tepkiyken nefret için aynı masum cümleyi kuramayız. Nefret hem aşırı hem de daha uzun vadeli tepkileri içerir. Nefret öfke gibi hemen gitmez.
Öfke nedir?
Öfke, sınırlarımızı korumamızı sağlayan, engellendiğimizde, hayal kırıklığı yaşadığımızda ortaya çıkan bir duygudur. Öfkeyi kontrol edememek hem ilişkilerimizi hem de fiziksel ve psikolojik sağlığımızı olumsuz yönde etkiler.
Nefret nedir?
Öfkenin sürekli ve çözümsüz bir hal alması uzun vadede nefrete yol açar. Üzerine biraz tiksinti ve düşmanlık serpilen öfkeye nefret deriz. Bu karışımdan elde edilen nefret çok güçlü ve yoğunluğu uzun süre devam eden bir duygudur. Öfkeli insanların öfkeleri genellikle çabuk geçer. Aynı durum ne yazık ki nefret için söz konusu değildir.
Öfke ve nefret arasındaki farklar
- Öfke, belirli bir durumda ortaya çıkan güçlü bir duygusal tepkidir. Nefret ise birisine veya bir şeye karşı daha derin bir olumsuz tutumdur.
- Öfke daha çok hayal kırıklıkları, karşılanmayan ihtiyaçlar, kişisel saldırı veya adaletsizlik gibi durumlarda ortaya çıkar. Nefret ise daha çok önyargılar, ideolojiler ve olumsuz inançların baskın olduğu durumlarla ilintilidir.
- Öfke geçicidir. Onu ortaya çıkaran faktörler bittiğinde öfke de biter. Nefret ise daha kalıcıdır ve uzun süre devam eder.
- Öfke, hafif bir sinir olma halinden patlamalara kadar uzanan bir yelpaze içerisinde farklı yoğunluklarda deneyimlenir. Nefret ise daha güçlü ve yoğun bir şekilde ortaya çıkarak iğrenme ve düşmanlıkla ilişkilidir.
- Öfke ilişkilerde gerginlik ve çatışmalara sebep olur. Nefret ise ayrımcılık ve şiddete kadar vahim tablolara sebep olur.
- Öfke doğru bir şekilde yönetilebildiğinde kişisel ilişkilerde sınırlarımızı korumamıza, kişisel gelişimimize ve çatışma çözme becerilerimize katkı sağlayan bir duygudur. Nefret için ne yazık ki aynı durum öz konusu değildir.
Bu yazımın geneline bakıldığında nefreti eleştirip öfkeyi daha masum gösteriyormuşum gibi bir izlenime kapılabilirsiniz. Oysa ki nefret de tıpkı diğer tüm duygular gibi aslında bizim için gerekli bir duygudur. Savaş durumlarında veya ailemize fiziksel bir saldırı yapıldığında bu duygu bizi harekete geçirir ve korur. İnsanlar hiç istemesek de şiddeti kullanmak zorunda kalabiliyorlar. Bu zorunluluk durumlarında da imdadımıza nefret yetişiyor. Sevdiklerimizi korumak adına hiç adetimiz olmasa da şiddeti kullanmamız gerektiğinde hiç tereddüt etmeden şiddeti kullanmamızı nefret duygusu sağlamaktadır.
Zorunluluk durumları haricindeki nefret, bize nefret ettiğimiz kişiden daha fazla zarar veren, yaşam kalitemizi olumsuz etkileyen ve bizi aslında zayıf düşüren bir duygudur.
Yararlanılan kaynaklar:
masteringanger.com